Güney Kore, 2019 yılında hidrojen taşımacılığında dünya lideri olma hedefiyle bir program başlattı. Plana göre, 2028 yılına kadar 802 polis otobüsü hidrojen yakıt hücreli modellerle değiştirilecekti. Bu otobüsler, güvenlik açısından önemli varlıklar olarak büyük gruplar halinde polis taşımakta ve acil durumlarda devreye girmekte kullanılıyordu. Ancak, aradan geçen altı yıl sonunda, yalnızca 16 hidrojenli polis otobüsünün hizmette olacağı belirtildi. Beklentiler karşılanmadı ve polis, yetersiz hidrojen yakıt istasyonları nedeniyle daha fazla otobüs almak istemediklerini açıkladı.
Güney Kore’nin hidrojen programı, başlangıçta büyük umutlar beslese de günümüzde ciddi bir hayal kırıklığına dönüşmüş durumda. İlk kurulumlar için 7.2 milyon dolardan fazla harcama yapılmasına rağmen, ulaşım filosundaki diğer otobüsler henüz mevcut değil. Hidrojen yakıt istasyonlarının sayısı ve güvenilirliği de sorun oluşturuyor. Birçok istasyon sınırlı saatlerde ya da yakıt kısıtlamasıyla hizmet veriyor ve bazıları kapanma tehlikesiyle karşı karşıya. Bu durum, her an devreye alınması gereken bir filosu olan polis için kabul edilemez bir hal aldı.
Hidrojen taşımacılığındaki bu başarısızlık, sektördeki aktörlerin gerçekte neler olduğuna dair algılarını etkiliyor. Başta politikacılar, bakanlıklar ve Hyundai olmak üzere birçok aktör, hidrojenin geleceği olduğu düşüncesi etrafında birleşmişti. Fakat görüldü ki ekonomik açıdan hidrojen otobüsleri, elektrikli araçlarla karşılaştırıldığında daha maliyetli ve performansı düşük. Örneğin, hidrojen istasyonları milyonlarca dolara mal oluyor ve sık sık arızalanıyor. Ayrıca, hidrojenin güvenlik durumları endişe yaratıyor; Aralık 2024’te bir hidrojen otobüsündeki patlama, durumu daha da endişe verici hale getirdi.
Güney Kore’nin hidrojen hedefleri çok daha geniş kapsamlıydı. 2030 itibarıyla 21,000’den fazla hidrojen otobüsü yollarda olurken, Hyundai’nin yakıt hücresi araçları için endüstriyel politikalar geliştirilmişti. Ancak bu tür gelişmeler beklenildiği gibi ilerlemiyor. Örneğin, Hyundai Nexo’nun satışları 2022’de 10,000’den fazlayken, 2024’de 3,000’in altına düştü. Altyapı hedefleri de sürekli ertelemelerle geri kaldı. Dünyada da benzer zorluklarla karşılaşan hidrojen taşıması, elektrifikasyon sürecinde geride kaldı.
Güney Kore’de elektrikli araç satışları hızla artmakta. 2025’in ilk yedi ayında 118,717 BEV satışı yapıldı ve yeni araç satışlarının %13’ü artık elektrikli araçlardan oluşuyor. Batarya elektriği üzerindeki altyapının gelişimi hızla devam ederken, bu alandaki maliyetler de düşüyor.
Hidrojen taşımacılığındaki sorunların belgelenmesi, bu alandaki şirketlerin iflas etmesine neden oluyor ve pek çok firma bu pazardan çekiliyor. Bu durum, hidrojenin taşımacılıkta geleceğinin sorgulanmasına yol açtı. Güney Kore’nin polis teşkilatının bu alandan çekilmesi, diğer aktörler için bir dönüm noktası olarak görülüyor ve hidrojen taşımacılığının kaçınılmaz olmadığı mesajını veriyor. Bu, yalnızca hidrojenin bir başarısızlığı değil, yeni bir anlayışın evrildiğini gösteriyor. Alternatifler karşısında hidrojen taşımacılığı geride kalırken, elektrikli araçların ölçeklenebilir çözüm olarak öne çıktığı anlaşılıyor.